Imię i nazwisko: Karolina Dańczyszyn
Data i miejsce urodzenia: 06.03.1984 w Rzeszowie
Wykształcenie:
Państwowy Egzamin Eksternistyczny dla Aktorów Dramatu -ZASP 2019
Kulturoznawstwo-Uniwersytet Rzeszowski 2016
Dyplom Stylisty/wizażysty- dwuletnie studium Art Color Models 2012
Dyplom Instruktora Tańca- Ap Edukacja 2007
Studio Baletowe Leili Arifuliny
WAŻNIEJSZE ROLE:
Elisabeth Pye- Ania z Zielonego Wzgórza, reż Jan Szurmiej
Czerwony Kapturek - rola tytułowa, reż. Przemysław Dąbrowski
Zosia 3 - Pan Tadeusz, reż. Irena Jun
Girls, Biała Dama, Tamara- Słodkie lata 20,30, reż. Jan Szurmiej
Kurtyzana- Sługa dwóch Panów, reż. Waldemar Matuszewski
Wiola 2- Nic nie może wiecznie trwać, reż Remigiusz Caban
Duniasza- Ożenek, reż. Remigiusz Caban
Hetera Inx- Hetery, reż. Jacek Bała
Lachezis- Stara kobieta wysiaduje, reż. Jakub Falkowski
Dziewczyna z Teksasu- Sprzedawcy gumek, reż. Joanna Zdrada
Hyrkania (dublura)- Kurka Wodna, reż. Jan Nowara
Zofia Beksińska- Beksiński.Obraz bez tytułu, reż. Jerzy Satanowski
Anioł- Romantyzm Nowe Oczyszczenie, reż. Jan Nowara
Zakonnica- Serce bez granic, reż. Sławomir Gaudyn
Hella- Mistrz i Małgorzata, reż. Cezary Iber
O sobie:
Teatr zawsze był obecny w moim domu od kiedy pamiętam. Za sprawą mojej mamy aktorki-lalkarki Teatru „Kacperek”, później przemianowanego na „Maskę”. Pamiętam, że jako dziecku aktorki wolno mi było wchodzić za kulisy po skończonym spektaklu i dotykać scenografii oraz rekwizytów, które jeszcze przed chwilą widziałam jako mały widz z perspektywy widowni. To były dla mnie pierwsze magiczne doznania, móc odkrywać ten świat „od kuchni”. Później w domu z siostrą wielokrotnie robiłyśmy parawan z krzeseł nakrywając je kocem i wycinałyśmy z papieru postaci, naklejając je na patyczki od lodów, tworząc w ten sposób kukiełki i odgrywając etiudy. Myślę, że będąc dzieckiem nie uświadamiałam sobie, iż będę kontynuować drogę mamy, gdyż wtedy była to dla mnie jedynie doskonała forma zabawy. Teatr na poważnie zaczęłam traktować w 2007 roku, kiedy za dyrekcji Przemysława Tejkowskiego dostałam się z castingu do spektaklu muzycznego „Ania z Zielonego Wzgórza” i szala moich zainteresowań zaczęła się mocno przechylać na stronę teatru. Tak w skrócie zaczęła się na dobre moja przygoda z „Siemaszką”, która trwa już ponad 12 lat. Wcześniej moje zainteresowania nie były tak sprecyzowane. Owszem oscylowały wokół artystycznych dziedzin, jednak długo nie umiałam się zdecydować na konkretną ścieżkę. Raz był to taniec, miłość do baletu klasycznego, później projektowanie mody, stylizacja i wizaż. Po drodze do dyplomu aktorskiego również bywały różne życiowe zakręty, o których trudno mówić lakonicznie. Kilka razy zdążyłam „obrazić się” na to rzemiosło, jednak w ostatecznym rozrachunku miłość do niego zawsze brała górę. Oczywiście swoich około teatralnych pasji nie porzuciłam, jednak obecnie teatr jest na pierwszym miejscu i uprawiam je w wolnym od teatru czasie. Dla mnie aktorstwo to taki dziwny fach, który zawiera wszystkie zawody w sobie, ponieważ chcąc odegrać wiarygodnie konkretną postać, musimy nauczyć się nią być z jej wszelkimi predyspozycjami życiowymi. To swoisty teleporter do innego wymiaru rzeczywistości, także forma schronienia, w którą możemy uciec, kiedy jest nam źle w życiu prywatnym. Jest to niezwykle ciężka profesja i misja społeczna, wymagająca wielu poświęceń, lecz w równym stopniu fascynująca, bo rozwój w niej nigdy się nie kończy. Zawsze zostaje coś jeszcze do odkrycia i zagrania.
Obecnie występuje w:
Serce bez granic, reż. Sławomir Gaudyn
