Spektakle konkursowe



Wróg ludu wg Henryka Ibsena, reż. Jan Klata Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej (Kraków) Ibsen napisał swój dramat pod koniec XIX wieku, ale odsłonięte w nim bezduszne mechanizmy pozostają przerażająco aktualne „tu i teraz”. Małe, uzdrowiskowe miasteczko w południowej Norwegii w interpretacji Jana Klaty staje się symbolem świata, którego mieszkańcy dla przetrwania i pieniędzy gotowi są poświęcić prawdę i porzucić najpiękniejsze idee. Ich przyzwyczajenia i niechęć do zmian ścierają się z poczuciem zagrożenia, któremu należy zapobiec. Badania doktora Tomasa Stockmanna, ujawniające nieprawidłowe położenie wodociągu i regularne zatruwanie wody kąpieliska, mają potencjał rewolucyjny, godzą jednak w interesy władz miasta, a impas sytuacji potęguje bliskie pokrewieństwo między uzdrowiskowym lekarzem a burmistrzem. Jak rozłożą się sympatie mieszkańców miasteczka? A przede wszystkim od czego to zależy? Kontrowersyjny, odważny i bezkompromisowy spektakl Jana Klaty jest zaproszeniem do dyskusji o rzeczywistości doskonale znanej polskiemu widzowi. fot. Magda Hueckel Czas trwania 130 min
Nocami i dniami będę tęsknić za tobą Zuzanny Bućko i Szymona Bogacza wg Nocy i dni Marii Dąbrowskiej, reż. Julia Mark Teatr Polski (Bielsko-Biała) Spektakl jest sceniczną transkrypcją powieści Marii Dąbrowskiej, pełną obrazów, które doskonale znamy z jej filmowej i serialowej wersji. Autorzy scenariusza wychodzą jednak poza ramy świata przedstawionego w Nocach i dniach, przedstawiając późniejsze losy bohaterów. Ich celem nie jest dekonstrukcja pierwowzoru, a ukazanie esencji sentymentu, który ten utwór wzbudza. Wspomnienia bohaterów, dziś zabarwione smutkiem przemijania, budują nieistniejący już świat, który nadal warunkuje ich współczesne zachowania. Bohaterowie kurczowo szukają punktów odniesienia i trwałych wartości, ale ten głód w żadnym wypadku nie zostaje zaspokojony, a poszukiwania kończą się na nieudolnym przetwarzaniu kolejnych dobrze oswojonych klisz.. Urzekające pod względem inscenizacyjnym widowisko zachwyca piękną organizacją przestrzeni i nawiązaniami do historii malarstwa. To zarazem sztuka o nas samych – o Polakach, o naszej skomplikowanej, bolesnej i niespełnionej historii. fot. Dorota Koperska Czas trwania 150 min (1 przerwa)
Samotność pól bawełnianych Bernarda-Marie Koltèsa, reż. Radosław Rychcik Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach Pełne napięć wstrząsające przeżycie teatralne. Dealer i Klient, razem, w ciemnym zaułku. Coś przeżywają i przekraczają, a wydarzenia wymykają się spod kontroli. Prezentujemy sztukę napisaną przez francuskiego dramaturga Bernarda-Marie Koltesa, która mówi o niemożności nawiązania kontaktu z drugim człowiekiem i ludzkiej samotności. Spotkanie dwóch pełnych zahamowań i skrywanych kompleksów mężczyzn służy jedynie transakcji, której przedmiotem jest wszystko, co mogą sobie zaoferować. Próbując zbliżyć się do siebie, odkrywają, jak ta upragniona bliskość jest przerażająca. Radosław Rychcik tworzy spektakl o spotkaniu jako dealu, w którym wymiana stanowi główną zasadę międzyludzkich kontaktów. Dialog Koltesa, napisany zgodnie z zasadami retoryki, reżyser przełożył na dziki, skondensowany koncert, w którym muzyka materializuje agresję, pożądanie i bezradność. Zapraszamy na widowisko w gęstej od dymu scenerii, pełnej świateł stroboskopowych, projekcji wideo i transowej, natarczywej muzyki granej na żywo przez zespół The Natural Born Chillers. To prawdziwie nowoczesny teatr - ostry i bezkompromisowy, a do tego ważny i stroniący od banału, a wznowienie po sześciu latach od premiery zaskakuje aktualnością swojego przekazu! fot. Krzysztof Bieliński Czas trwania 80 min Spektakl dla widzów dorosłych! Uwaga: Wykorzystywane są silne światła stroboskopowe i dym.
Krew na kocim gardle, czyli Marilyn Monroe kontra wampiry Rainera Wernera Fassbindera, reż. Anja Suša Teatr Polski im. H. Konieczki (Bydgoszcz) Polska prapremiera sztuki kultowego niemieckiego reżysera filmowego, zrealizowana przez artystkę z Belgradu, dotyka tematów najważniejszych – niemożności porozumienia się, cierpienia, ekonomicznej niewoli, niesprawiedliwości i upokorzenia. Jest to opowieść o przemocy i faszyzmie rodzących się w małych społecznościach, w jednostkowych relacjach, w codziennych, z pozoru błahych sytuacjach. To dyskusja o tym, czy teatr powinien komentować rzeczywistość i kto dał mu do tego prawo. To także wyzwanie rzucone środkom filmowym i teatralnym oraz ich użytkownikom. Aktorzy, wcielając się w coraz to inne postaci, pokazują, jak łatwo ofiara może w odmiennej sytuacji stać się oprawcą. Ich groteskowo przerysowana gra zaciera granice między tragizmem a komizmem. Mimika i ruch symbolizują nie tylko niemożność międzyludzkiej komunikacji, ale także niezrozumiałość ludzkich zachowań, nawet dla znającego nasz język przybysza z innej planety... Totalna wolność teatralnej wyobraźni, aktorska perfekcja i dopracowana forma – to wszystko składa się na jeden z najciekawszych i najbardziej oryginalnych polskich przedstawień ostatnich lat! fot. Monika Stolarska Spektakl dla widzów od 16. roku życia Czas trwania 110 min
Pogorzelisko Wajdiego Mouawada, reż. Cezary Iber Teatr im. W. Siemaszkowej (Rzeszów) Ta historia kobiety i matki obnaża potworność i absurdalność świata wojny, jednak źródło jej tragizmu wywodzi się z kazirodczego koszmaru Edypa. Nawal Marwan w testamencie pozostawia swoim dzieciom listy, które nakazują im odszukać ich ojca i brata. Rodzeństwo wyrusza w podróż na Bliski Wschód, do rodzinnego kraju matki, by – podążając śladem jej wspomnień – odkryć straszliwą prawdę. Jak wpisuje się archetyp bezgranicznej, matczynej miłości w zdominowaną przez zło rzeczywistość? Czy straszliwe zrządzenie losu można tłumaczyć ciążącą na rodzinie klątwą? Nie jesteśmy tylko swoją pracą i swoją pasją. Nie jesteśmy wyłącznie swoim krajem i swoim wychowaniem. Jesteśmy także wszystkimi przodkami naszej rodziny. Z ich historiami i ich kulturą. Bo drzewo to nie tylko korona, która pnie się do jasnego nieba. Drzewo to również korzenie, sięgające w głąb mrocznej ziemi.

Cezary Iber

Premiera 22 października 2016 fot. Maciej Mikulski Spektakl dla widzów od 16. roku życia
Być jak dr Strangelove (czyli jak przestałem się bać i pokochałem mundur) Jarosława Murawskiego, reż. Marcin Liber Teatr im. J. Szaniawskiego (Wałbrzych) Prezydent USA na gorącej linii z premierem ZSRR, reżyser Stanley Kubrick na planie filmowym, cała prawda o amerykańskim locie na Księżyc i żywa bomba atomowa flirtująca z bohaterskimi pilotami bombowca... Wałbrzyski spektakl  Marcina Libera obnaża prymitywne mechanizmy podsycanej atawistycznymi emocjami wojny, stopniowo odzierając Amerykę ze wszystkich wartości i idei, jakimi mami od dawna świat. Ciekawe rozwiązania sceniczne, imponująca scenografia imitująca podziemny betonowy schron, mnóstwo pop-kulturowych odniesień i cytatów filmowych tworzą satyrę polityczną na temat konfliktów zimnej wojny i szaleństwa rządzących. Komediowa forma z czasem wzmacnia obraz grozy, który wyłania się jako konsekwencja niezobowiązujących zabaw elit. Będzie śmiesznie, ale na pewno nie do końca! fot. Natalia Kabanow Spektakl dla widzów od 16. roku życia Czas trwania 120 min
Harper Simona Stephensa, reż. Grzegorz Wiśniewski Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach Pewnego dnia Harper Regan – świadoma i zrównoważona kobieta – porzuca pracę, męża, córkę, dom i rusza spod Londynu do Manchesteru, żeby się spotkać z umierającym ojcem.  Nie widziała go od dwóch lat, ale teraz pragnie powiedzieć mu, ile dla niej znaczy. Wraca do przeszłości, ryzykując utratę wszystkiego, co oferuje jej teraźniejszość. Być może chce przewartościować i odmienić swoje życie. Jeden z najbardziej wytrawnych reżyserów polskiego teatru, Grzegorz Wiśniewski, buduje opowieść, która głęboko penetruje międzyludzkie relacje oraz przedstawia obraz Europy trawionej agresją, uchodźstwem, antysemityzmem, narkomanią, pedofilią. A także powszechnym brakiem głębszego sensu. Przekaz dojmujący i dotkliwy, ale nie pozbawiony błyskotliwej ironii i humoru. Portret kobiety w przejściach – bez znieczulenia! Zapraszamy na inteligentny, świetnie zagrany i znakomicie oprawiony scenicznie spektakl o współczesnym świecie.  W ślad za jego twórcami zachęcamy do refleksji: gdzie znajdują się dziś granice amoralności, jeśli w ogóle istnieją. fot. Krzysztof Bieliński Czas trwania 90 min Spektakl dla widzów dorosłych! Uwaga: Wykorzystywane są silne światła stroboskopowe.   Galeria 2016 Festiwal Nowego Teatru 2016
Powrót