Josefa Nadj - wystawa fotograficzna - BWA

Josefa Nadj / wystawa fotograficzna / BWA

Teatr im. Mihály Csokonaiego, Debreczyn

Teatr Żab – żabie płyty Josefa Nadji /Békaszínház – Nadj József varangylemezei

Pedałował od rzeki rodzinnego miasta Józsefa, od Cisy, kiedy przejechał po rozjechanej na płasko suchej żabie, my mówimy o nich: płyta-ropucha. Zahamował, zatrzymał się przy niej, podniósł. Potem jeszcze dwie. Takie żaby całymi dniami „są walcowane” przez rowery, samochody, tiry, a swego czasu i czołgi, do czasu aż nie osiągną prawie świecącego stanu przypominającego metalową blaszkę … W czasach naszego dzieciństwa taka ropusza moneta to był prawdziwy skarb, obowiązująca waluta (…) mogłeś ją wymienić na cokolwiek.”
 

Ottó Tolnai

Wprowadzenie do „Teatru Żab…” Nadjego, którego autorem jest pisarz, poeta i dramaturg również pochodzący z Wojwodiny – Ottó Tolnai, obiecuje niezwykłe przedstawienie, w którym ukazana jest cała „zdeptana, zwalcowana na blaszkę narodowość”. „Narodowość”, którą, żyjący we Francji światowej sławy aktor i reżyser, tancerz i choreograf, artysta wizualny i fotograf od długiego czasu śledzi, zapisuje, fotografuje, filmuje. Jego prace oscylują między rzeczywistością a fantazją, tradycją i nowoczesnością, kwestionując to, co istotne: związek człowieka z samym sobą. Prezentuje poetyckie, ale i pełne pasji spojrzenie na ludzkość, zawsze szukając nowych form wyrazu. Oryginalność tej twórczości wywodzi się z jego kariery, gdy artysta podupadał i podnosił się wraz z rytmem historii Europy. Josef Nadj to artysta bez granic i barier.

Josef Nadj – tancerz, choreograf, artysta wizualny, fotograf

Uodził się w byłej Jugosławii w węgierskojęzycznej enklawie w Serbii. Od dzieciństwa rysował, a także rozwijał swoje ciało. Studiował historię sztuki i muzykę na Akademii Sztuk Pięknych i na Uniwersytecie w Budapeszcie, gdzie również zaczął studiować ekspresję fizyczną i aktorstwo. W 1980 wyjechał do Paryża, aby kontynuować naukę u wybitnych aktorów teatralnych i mimów Marcela Marceau i Etienne'a Decroux. Jednocześnie odkrył taniec współczesny. Zasłynął jako tancerz w legendarnych przedstawieniach, między innymi: „Woyzeck”, „Komentarze Habakuka”, „Filozofowie”. Od 1995 roku jest dyrektorem Narodowego Centrum Choreografii w Orleanie. Bywa gościem na najważniejszych festiwalach artystycznych. Obecnie pracuje m.in. w Paryżu.

Międzynarodowy Festiwal Sztuk TRANS/MISJE zrealizowano dzięki wsparciu: