06. FNT/ KTO ZABIŁ KASPARA HAUSERA

Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Konrad Hetel, Radek Stępień

KTO ZABIŁ KASPARA HAUSERA

23.11 (poniedziałek) godz. 19:00/ Duża Scena

SPEKTAKL KONKURSOWY

Postać Kaspara Hausera, człowieka kryjącego tajemnicę niewyjaśnioną do dziś, inspiruje od dwustu lat naukowców, poetów, pisarzy, kompozytorów, filmowców, malarzy. Jedni badają jego DNA, inni piszą jego biografie (Jakub Wasserman Kaspar Hauser, czyli dziecię Europy), Richard Wagner w postaci Parsifala zaklina wiele wątków z życia Hausera, a Suzanne Vega jego historię opowiada w piosence Wooden Horse.

Najsłynniejszym chyba, a zarazem najbardziej niezwykłym dziełem powstałym z inspiracji postacią Kaspara jest film Wernera Herzoga z 1974 roku – Zagadka Kaspara Hausera, w której Hausera zagrał Bruno S. – muzyk-amator, porzucony przez matkę w wieku 3 lat schizofrenik, analfabeta, który pierwsze 23 lata życia spędził w sierocińcach i przytułkach, by później – bez jakichkolwiek dokumentów potwierdzających tożsamość – pędzić życie na ulicy.

Jak do historii Kaspara Hausera podchodzą twórcy tego przedstawienia – przekonajcie się sami.

FRAGMENTY RECENZJI:

Jeśli dobrze rozumiem intencje reżysera, chciał zrobić spektakl o wolności i tzw. prawdzie osobistej. Ta interpretacja najlepiej wybrzmiewa w części pierwszej, w której pojawienie się Kaspara, jeszcze niepoddanego społecznemu formowaniu, towarzyszy recytacja romantycznego poematu Mullera, pruskiego żołnierza, który wolność odkrył, podróżując (to do jego tekstów Schubert napisał cykl „Podróż zimowa"). Ponieważ „kimś" człowiek staje się dopiero przeglądając się w oczach innych, Kaspar poddany zostaje instytucjonalizacji i normalizacji (w części pierwszej spektaklu jego historia opowiadana jest przez uwięzionego przed telewizorem - co też nie jest bez znaczenia - pensjonariusza domu wariatów). Stępień przygląda się tej sytuacji z dwóch perspektyw - Hausera (asymilacja) i "przyjmującej" go grupy społecznej, którą pojawienie się „odmieńca" destabilizuje, jak Gombrowiczowska Iwona - skonwencjonalizowany dwór.

W części drugiej punkt ciężkości przeniesiony zostaje na współczesne odczytanie fenomenu Hausera, w kontekście kultury celebryckiej i mitu „od zera do milionera". Hauser - ulubieniec tłumów - obwożony jest po świecie jak kobieta z brodą, syjamskie bliźnięta czy inne „cudaki" z elektryzującego tłumy cyrku osobliwości. Kupony od jego popularności odcina wesoła grupka reżyserująca jego komercyjny sukces, pod charyzmatycznym przewodnictwem stygmatyczki-fałszerki z szeregu rozmaitych Dymitrów Samozwańców i Matek Makryn (świetna Iwona Dróżdż).

Izabella Adamczewska „Gazeta Wyborcza”

TWÓRCY/REALIZATORZY:

dramaturgia: Konrad Hetel

reżyseria: Radek Stępień

scenografia: Paweł Paciorek

kostiumy: Aleksandra Harasimowicz

choreografia: Mateusz Rzeźniczak

muzyka: Nikodem Dybiński

wideo: Natan Berkowicz

światło: Mateusz Czuchnowski

asystent reżysera/inspicjent/sufler: Marta Baraszkiewicz

OBSADA: Andrzej Wichrowski, Natalia Klepacka, Mariusz Siudziński, Bogusława Pawelec, Iwona Dróżdż, Katarzyna Cynke, Paweł Paczesny, Mikołaj Chroboczek

CZAS TRWANIA: 165 min (1 przerwa)

PREMIERA: 12 października 2019